วันที่ 1 กย.62 ผู้สื่อข่าว เสนอแหว ผู้หญิงวาสนา กาญจนาเปรม ผู้บริหารเช่นหัสดินชนนีแตง จังหวัดเชียงใหม่ บ่งบอกจรดเหตุหัสดินกิจธุระหรือว่าหัสดินบ้าน ภูมิหลังมีวิถีชีวิตพัวพันเคียงกับมนุษย์ตรงนั้นเดิมทีก็รวมความว่าช้างนิวาสสถานแห่งเจนสิงสู่ที่วนาลีมีเทือกเถาเหล่ากออยู่ในที่วนาลีแต่ว่าคนธรรมดาคว้าเจียรคล้องหัสดีตัวที่มีอายุบางตาๆลงมาฝึกเพื่อจะใช้งานเสาสิ่งของการจับกุมหัสดินคล้องหัสดีจักจำต้องจับกุมตัวลูกช้างสถานที่แก่ 3 พรรษาขึ้นก็เพราะว่าฉันเลิกนม ขนมจากแม่หลังจากนั้น ถ้าจับกุมข้าพเจ้าที่แก่น้อยกว่า 3 พรรษาลงมาเลี้ยงเก็บใช้งานหัสดีกลุ่มนี้จักเป็นอยู่ประเดี๋ยวเดียวเนื่องจากหัสดีแห่งหนอายุคาดคะเน 1-2 ชันษาจักจำเป็นจะต้องสิงกษีรขนมจากแม่หัสดีครอบครองของกินสำคัญณการเอาใจช่วยแบ่งออกกายเจริญวัยแข็งแรงกับประกอบด้วยภูมิต้านทานความเจ็บไข้ มีฤทธิ์มีแร่แคลเซียมบำรุงกระดูก แบ่งออกมั่นคงขึ้น ข้าพเจ้าแห่งหนแก่น้อยกว่า 3 พรรษา ถ้าไม่ผิดประยุกต์ใช้กิจธุระก่อนเวลาสิ่งน่าโดยมากเป็นโรคตระหนี่ผุกร่อนกับไม่สามารถทำงานมากคว้าเกินดังที่ดิฉันได้เหลือบเห็นตัวอย่างแหล่ๆคราวกับข้าพเจ้าแห่งหนจำต้องสิ้นชีวิตไป เหตุฉะนี้เมื่อประกอบด้วยแบบแผนเกี่ยวหัตถีครูหัสดีจึงจำเป็นต้องประหยัดถ้อยคำณความตรงนี้เป็นอย่างมากจะพ้นไปการจับกุมตัวลูกช้างแห่งหนอีกทั้งไม่อดนมออกมาจากอรัญญิกตั้งแต่สมัยก่อนเก่าแก่หลังจากนั้น ครั้นหัสดีอรัญญิกถูกจับออกมาหลังจากนั้นจะถูกฝึกสอนเพื่อเอาใจช่วยมนุชทำงานหัสดีเป็นสัตว์ที่หัวไว สามารถซ้อมแบ่งออกทำได้สารพัด กับสิงสู่กับคนเลี้ยงลูกก้าวหน้า อย่างคุ้นเคยห้าม หัตถีโปร่งใสเชือกแล้วจึงมลักผู้ประดิษฐ์ยิ่งนักโดยเฉพาะ ผู้หน้าด้านสถานที่เลี้ยงหัสดิน เรียกแหว หัตถาจารย์ ควาญช้าง พอประกอบด้วยความสามารถและชราขึ้นไป ประกอบด้วยการสืบทอดความตรัสรู้ความฉลาดในที่ข้อความหัสดี กระเป๋าแห้งประกอบด้วยหมอช้างเกิดขึ้นมานวชาตๆ ผู้อาวุโสสถานที่ประกอบด้วยความถนัดความหัสดี ดีฉันจะกว้านแบ่งออกเป็น ซินแสหัตถี ครอบครองบรรดาศักดิ์สูงศักดิ์ของหมอช้าง จีนแสหัตถีก็จะจำเป็นจะต้องแจ้ง รู้ถึงหัสดี งานทำพิธี พลีกรรมกระยาเลย ซินแสหัสดินจักดำรงฐานะผู้นำในที่แบบแผนนั้นเทียบเท่าหัตถีครั้นอยู่กันมนุชที่อยู่ กลายเป็นหัตถีที่อยู่ แห่งหนฉลาดหลักแหลม จักมีท่า ดุร้ายบางตายิ่งนัก กับจักตวาดต่อเมื่อประกอบด้วยท่าตกมัน ซึ่งจะเกิดขึ้นกับดักหัสดีสถานที่เปล่าเบาได้ออกกำลังกายนั่นเอง เมื่อมาครอบครองหัสดินคฤหาสน์ สิงสู่กับดักมนุช หัตถาจารย์ก็จะมอบประกอบด้วยงานผสมพันธุ์เพื่อขยายประชากรหัสดิน ครั้นมีการคลายประชาชนหัสดี จำนวนรวมจังๆ ก็จำเป็นต้องจัดตั้งดำรงฐานะ พ่างหัตถี หรือไม่ก็แค้มป์หัสดิน เพื่อที่จะจัดระบบระเบียบการสอดส่องดูแลทั้งหัสดีกับมนุษย์จึงเป็นหัวนอนปลายตีนสรรพสิ่งงานหาเลี้ยงชีพเพื่อเอามาเลี้ยงดูหัตถี คนเลี้ยงหัสดี จึงเลี้ยงหัตถี เพื่อให้หัสดินได้เลี้ยงหัสดินด้วยกัน เมื่อมีปริมาณพอกพูน หัสดีใช้ของกินทิวาเว้นจังๆ จนถึงสร้างตฤณชาติ ผลิตของกินมอบหัตถีเปล่าพอเพียง จำต้องมีการว่าจ้างชาวสวน ชาวไร่ชาวนา ชาวไร่ชาวนาปลูกสร้างตฤณชาติ ผลิตและหาอาหารมาส่งมอบปางหัตถี ซึ่งถือเอาเป็นการก่อสร้างรายได้แยกออกกับมนุษย์อีกทางเอ็ด หัสดินโต เอ็ดเนื้อตัว เปลืองของกินวันละ ญิบจรดสามร้อยกิโลกรัมต่อกลางวัน ถัดจากนั้นแล้วจึงได้มาประกอบด้วยการซ้อมมอบหัสดินเเสดงแสดง ติดตามความสามารถ เหตุหัวไวสิ่งของหัสดีแต่ละเชือก พอให้นักทัศนาจรคว้าแลดูแลกกับเงินรายได้ เพื่อจะเอามาเลี้ยงหัสดี และคนเลี้ยงลูกหัตถีนั่นเอง แล้วจึงครอบครองวงจรชีวิตทั้งคนเเละผู้มีชีวิตแห่งหนได้มาสงเคราะห์ห้าม ทว่าผลได้ของพื้นโลกใบตรงนี้รวมความว่า ได้มาประชาชนหัสดีเพิ่มขึ้นมาอย่างมีประสิทธิภาพ หัสดินให้กำเนิดเมื่อสิงสู่กับดักควาญช้าง จะมากขึ้น เผชิญดูการตายบางตายิ่งนัก นางวาสนา ทองเปรม บอกอีกตวาด การนำหัสดีออกมาทำ หรือว่าจัดโชว์เหตุสมารถ จะชดใช้วิธีสถานที่ มีความกรุณา กับดักหัตถีดำเกิงจัง ประกอบด้วยความรักใคร่ ความผูกพันธ์ระหว่างหัสดินกับดักควาญช้างดำรงฐานะอย่างดีเลิศ ท่ามกลางความวิตกกังวลของต้นตำรับหัสดิน แล้วจึงประกอบด้วยงานสอดส่อง เจียดเวลาการใช้หัสดินอย่างแจ่มแจ้ง ประกอบด้วยงานวิเคราะห์สุขภาพอนามัยแบ่งออกหัสดินสิ่งของตัว ตรวจสอบตลอดควาญช้าง และหัสดิน หัสดินจึงจำต้องมีหมอช้างประจำของแต่ละสายเชือก วันบายกลางวัน หนึ่งต่อหนึ่ง รวมความว่างานสอดส่องขอลหัตถาจารย์และเจ้าขอลหัสดิน ในที่เดี๋ยวนี้ อุปกรณขู่เข็ญหัสดี ตรวจตราระวังหัตถีณยุคเกิดอารมณ์รุนแรง แม่นมั่น หัสดินมีสัญชาติญาณสัตว์ป่าเทียมเท่า อาจประกอบด้วยความรู้สึกไม่พอใจคนบางคนที่เข้าจวนเจียน ซึ่งรูปการณ์ตรงนี้เปล่าต่างชีวิตประจำวันของคน เสียแต่ว่าคนเราเอง บางคนอีกต่างหากจำเป็นต้องประหยัดถ้อยคำสงสัยคนพร้อมกันยิ่งกว่าหัตถีอีกก็มีมอบเห็น หัสดินตัวนำภาษามนุษย์หัวจิตหัวใจกับดักคนสนิท กับดักหมอช้างได้มา เสียแต่ว่ามนุษย์ทั้งหมดำป หัสดินไม่อาจเข้าใจได้มาทุกๆมนุช นักวิจัยมากมายประสกเอ็ง คว้าเห็นด้วยว่า หัสดีจะไว้วางใจคนก็เพียง ควาญช้างประจำการเนื้อตัวกัยคนคิดหัสดินที่จรดกันรอสอดส่องดูแลป้อนเท่านั้น หัตถาจารย์เสียแต่ว่าเก่าแล้วก็จำเป็นต้องมีเครื่องไม้เครื่องมืองานหักหาญหัสดินวางข้างกาย ดุจ ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์จำต้องพกปืน เพื่อที่จะดูแลความเรียบร้อย มนุชขี่ม้า จำเป็นต้องใช้คืนแซ่ เพื่อหักหาญบงการม้าแห่งหนขี่ สัตว์เลี้ยงเช่นทุกชนิดสิ่งของมนุษย์ แล้วก็จำต้องมีเครื่องไม้เครื่องมือชดใช้ประกอบการบงการและบังคับ เมื่อจำเป็นจะต้องปกป้องเหตุร้ายใดๆ คนเลี้ยงหัตถี จึงถือเอาได้มาว่า เป็นผู้มีความทรหดสูง ประกอบด้วยอารมณ์ทางใจเป็นธรรม เข้าใจชีวิตสรรพสิ่งหัตถีที่มาจากอรัญญิก เส้นสายแบ่งแยกระหว่างหัตถีพนาแห่งหนน่าอนุรักษ์ กับดักหัสดินที่อยู่ จึงแบ่งห้ามได้อย่างชัดเจน พ้นไปการจับกุมตัวหัตถีออกมาขนมจากอรัญญิกอีกแล้วในเมืองประเทศไทย ซินแสหัสดินก็รามือลงมาดำรงฐานะครูถ่ายทอดคนรุ่นใหม่แยกออกเรียนรู้กับดักหัสดี จีนแสหัสดี ลงมาเป็นผู้นำวัฒนธรรมต่างๆ สถานที่เกี่ยวข้องหัสดีคนเลี้ยงหัตถี ก็รัก แหนหวงหัสดี เพราะหัสดีคือว่าทรัพย์สมบัติสถานที่มีชีวิตสิ่งของพี่เลี้ยงหัสดิน อาหารสักคำกล่าว ลำธารสักอึกสถานที่คนเลี้ยงลูกหัตถีถองเปลือง จะหวนนึกหัสดีแหล่งที่อยู่พร้อมด้วยเสมอมา กลุ่มชนแห่งหนดูคนเลี้ยงลูกหัสดินในมุมลบ เค้าเดิมขึ้นไปน้อยยิ่งนักน่าจะนึกออกกับทำความเข้าใจเรื่องราวที่จริงสรรพสิ่งพี่เลี้ยงหัตถีมอบจัง ก่อนที่ปราศจากหัตถี แบ่งออกคว้าร่าเริงความเก่งกาจอีกต่อไปมันสมอง